Werkgever, heel erg bedankt!

En inderdaad, zo kijken mijn klanten er inmiddels wel tegenaan. Maar wat was het moeilijk! Die eerste stap zetten. Erkennen dat je er niet meer uitkomt, dat je de financiële gaten niet meer kunt dichten, dat je het gewoon niet meer ziet zitten…. en dat je je naaste familie en beste vrienden moet vertellen dat je diep in de problemen zit. Niet tot in detail natuurlijk, maar je kunt gewoon niet langer doorgaan alsof er niets aan de hand is.

Die eerste stap zetten was dus moeilijk, zeg maar gerust heel erg moeilijk. Maar soms kom je op een punt, zit je zo zwaar in de shit met jezelf, met een ander, met je geld, met alles en iedereen om je heen, dat je niets anders meer kunt dan die ene stap te zetten. En laat dat nu net die ongelooflijk moeilijke, maar mooie stap zijn naar een fijner en meer ontspannen leven. Naar een toekomst, waarvan je de deur al lange tijd geleden dicht had gedaan. Maar ze hebben de stap gezet!

En wat zijn ze blij! Zo ontzettend blij, dat de werkgever ze min of meer voor het blok zette en bijna dwong hulp te zoeken. Ze bijna letterlijk een schop in de goede richting gaf. Wat zijn ze ruim een jaar later blij, opgelucht en ongelofelijk dankbaar! Daar hadden ze niet eens van durven dromen!

TROTS

En wat ben ik TROTS op ze. Ze doen het namelijk geweldig! En dat zeg ik ze ook…. want eerlijk is eerlijk, ik heb er best wel eens een hard hoofd in gehad. Want het is nogal wat. Ze hebben hun gezin en dagelijkse leven, betalen een berg aan schulden af, maar doen het ook nog eens helemaal zelf!

En ik ben niet alleen trots op mijn klanten, maar ook op de werkgever. Hij herkende de SIGNALEN van financiële problemen bij dit gezin. En trots op het feit, dat hij hulp voor mijn klanten mogelijk maakte. Het bewijst maar weer eens dat een werkgever wel degelijk het verschil kan maken voor een werknemer tussen je leven moeten overleven of je leven kunnen leven.

Zij zijn echt het voorbeeld dat het kan. Dat je uit een diep, diep dal kunt komen als je de voor jou passende begeleiding krijgt. Zelf zien ze zich natuurlijk niet echt als een voorbeeld, maar geloof me…..ze zijn het wel!

Laat ik je even meenemen in de situatie…

Een doorsnee gezin, beide midden 40, beide een prima baan, een paar leuke tieners, een eigen huis, een auto…het zouden zomaar jouw of mijn buren kunnen zijn.

En SCHULDEN…. En dan praat ik niet over 15 of 20 duizend euro, maar veel, écht heel veel! En dan bedoel ik dus schulden náást de hypotheek.

Schulden zijn er in hun leven altijd al geweest. Ruim 15 jaar geleden is er namelijk ook al eens een schuldsaneringstraject doorlopen bij de Stadsbank. En in de tussenliggende jaren zijn ze ook al eens door familie uit de brand geholpen. Het financiële probleem werd opgelost. Maar nooit hebben ze ergens geleerd hoe het anders moest. Hoe ze zelf hun financiën anders moesten of konden aanpakken. Dus al met al was het best bijzonder, dat ze met zo’n schuld, incassobureaus en deurwaarders altijd redelijk buiten de deur hebben weten te houden.

Het eist zijn tol

En nu was het gewoon op. Doodmoe. Stress. Aan het eind van hun latijn. En mentaal op het randje…
Al het gepuzzel, gedraai en gekonkel had zijn tol geëist. Als de telefoon ging en het was een onbekend nummer, dan namen ze niet op. De deurbel was er inmiddels af… alleen onbekenden kwamen namelijk via de voordeur, de rest kwam wel achterom.

Mijn eerste reactie was “maar hoe dan?!” En vervolgens “dat kan haast niet anders dan een traject bij de Stadsbank, anders komen jullie er nooit van je leven vanaf”.

Gevoelige snaar

En dat was de trigger! De gevoelige snaar was geraakt met het benoemen van de ….STADSBANK….
Ik zag ze naar elkaar kijken! Diep van binnen begon het bij hen beide te borrelen en een welgemeend “DAT NOOIT!” kwam over de lippen.

Stadsbank betekent in hun geval namelijk: eventuele verkoop auto, zelfs mogelijke verkoop van het huis, geen sportactiviteiten meer voor de kinderen, een beperkt bedrag per week om van te leven en het aller belangrijkste….. de REGIE uit handen moeten geven. Vragen om geld en je steeds moeten verantwoorden voor je keuzes. Ineens stond hun VRIJHEID op het spel. Want Stadsbank, dat was voor hun eens maar nooit weer! En daarnaast wilden ze geen sanering van schulden, maar vonden ze dat ze ALLES aan iedereen terug moesten betalen.

Poeh! Zo zeg! Dat zou nog wat worden!
Waar begonnen ze aan? Waar begon ik aan? Want dat het een lang en zwaar traject zou worden dat was voor iedereen duidelijk. Maar als het lukt???? Dat zou echt geweldig zijn!

Wie gaat de schulden regelen?

De klant heeft mij gevraagd zijn schulden te willen regelen in plaats van naar de Stadsbank te moeten gaan. Maar als budgetcoach mag ik wettelijk gezien zelf geen schuldregeling treffen voor klanten.

MAAR…. ik mag ze natuurlijk wel ONDERSTEUNEN als ze besluiten het ZELF te willen oppakken.
Ik kan voor hen

• Inkomsten en uitgaven inzichtelijk maken
• Berekenen wat er volgens de normen van de schuldhulpverlening maandelijks beschikbaar is voor aflossing
• Een schuldenoverzicht maken
• Een goede verdeling van het aflossingsbedrag maken voor de schuldeisers
• Ze wijzen op brieven of emails die hij kan versturen naar schuldeisers
• Ze adviseren hoe ze zich kunnen opstellen richting schuldeisers
• Ervoor zorgen dat ze hun doel voor ogen houden
• Ze motiveren, zodat ze het uiteindelijk ook volhouden.

En zo zijn we het vervolgens gaan doen.
Ze hebben zelf betalingsafspraken gemaakt met schuldeisers, die al meer dan een jaar netjes worden nagekomen. Er zijn budgetten bepaald voor boodschappen, kleding, benzine etc., die goed in de gaten worden gehouden. Er zijn besparingen doorgevoerd en echt overbodige uitgaven zijn geschrapt. Ze letten op hun uitgaven, op de kosten van hun mobiele abonnementen, maken gebruik van aanbiedingen en kiezen bewust. Zo bewust zelfs, dat de kinderen dus nog wel allemaal gewoon hun geliefde hobby’s kunnen blijven uitoefenen.

Het belang van praten

En nu, een jaar later, zitten we eens per kwartaal nog even een uurtje bij elkaar om iedereen scherp te houden. En… omdat ze het zelf prettig vinden er toch zo af en toe ook met iemand anders over te kunnen praten. Iemand die precies weet wat hun situatie is en die precies weet waar ze doorheen zijn gegaan. Iemand tegenover wie ze het niet uit hoeven te leggen en zich niet hoeven te schamen. Blijkt dus maar weer dat, ook al zijn familie en vrienden min of meer op de hoogte van jouw situatie, het blijven jouw financiële problemen. En die gaat een ander toch liever uit de weg.

Leven in plaats van overleven

Mijn klanten weten inmiddels precies hoe ze ervoor staan. Ze weten wat ze nog af moeten lossen en hoe lang dit nog gaat duren. Ze weten hoe ze met hun budget moeten omgaan. Ze weten wat de consequenties zijn van de keuzes die ze maken. Ze hebben RUST gekregen en het gezin bij elkaar weten te houden. En niet geheel onbelangrijk…. ze hebben hun VRIJHEID kunnen behouden!

Ze kunnen weer leven in plaats van overleven. En natuurlijk hebben ze nog een aantal jaren te gaan, maar ze doen het verdorie wel!
Klinkt misschien raar, maar soms zou ik willen dat meer mensen de ballen hadden, om hun problemen zo aan te pakken zoals zij hebben gedaan.

En met de huidige inzet en motivatie wordt echt alles terugbetaald en zijn ze over een jaar of 4 schuldenvrij! Hoe gaaf is dat!

En ik? Ik ben blij en trots, dat ik onderdeel mag zijn van hun weg omhoog!